Ik weet nog heel goed dat ik mijn eerste analoge fototoestel kocht. Ja zo oud ben ik inmiddels al.
Het was een Olympus. Mijn voorkeuren in de winkel aangegeven en ik kreeg het advies voor een
camera met een vaste zoomlens. Eerst maar eens kijken of ik het ook echt leuk zou blijven vinden.
Nu vele jaren verder kan ik wel zeggen: ja ik vind het nog steeds leuk om te fotograferen.
Het was in de eerste jaren met de camera best een zoektocht. Gewoon erop uit (zonder plan) en
kijken wat ik tegen zou komen. Ik was vooral bezig met het vastleggen van wat ik zag maar vooral
ook aan het genieten. Mocht een foto niet gelukt zijn. Een volgende keer beter want het “beeld” had
ik toch wel in mijn hoofd opgeslagen. Heerlijk om zo in de natuur rond te struinen.
Overigens was ik ook bezig om de instellingen van de camera onder de knie te krijgen.
Ik kreeg een fotocursus cadeau voor mijn verjaardag. Dat was erg leuk en leerzaam en heeft mij veel
inzicht gegeven in de (on)mogelijkheden van de camera. Had ik dat maar eerder gedaan…..
Tegenwoordig leer ik nog steeds bij maar dan via internet.
Was ik in de beginjaren vooral bezig met het vastleggen van een soort, nu probeer ik wat creatiever te zijn
maar vind het nog steeds lastig. Sommige diersoorten zijn maar kort aanwezig en geven je niet of nauwelijks
de gelegenheid om het beeld dat je voor ogen hebt te kunnen maken. Het is en blijft de natuur maar ook door
andere bezigheden lukt het mij niet om tijd te investeren in die ene plaat die ik voor ogen heb.
Ondanks dat ik het lastig vind om meer creativiteit in mijn foto’s te brengen kan ik nog steeds met volle teugen
genieten wat er zich voor mijn lens afspeelt. Creatief of niet. 